E. Drewitz – Fabryka maszyn rolniczych i odlewnia żelaza

Fabryka maszyn rolniczych i odlewnia żelaza. E. Drewitz. T. z. o. p. w Toruniu
Przedsiębiorstwo istnieje już od roku 1842. W końcu roku 1920 firma przeszła w ręce polskie. Fabryka ma wyrobioną dobrą opinję w fabrykacji maszyn rolniczych, z których obecnie wyrabia:

1) młocarnie do prostej słomy i kolcowe (sztyftowe) do targanej.

2) kieraty o sile od 1 do 6 koni

3) sieczkarnie bębnowe i do zielonej paszy.

4) siewniki rzutowe do zboża i koniczyny.

Ścisła specjalizacja, jaką wprowadziła dyrekcja fabryki, pozwala na utrzymanie wyrobów fabryki na wysokim poziomie. Obecnie fabryka wprowadza na rynek nowy typ kieratu i sieczkarni, przystosowanych do mniejszych gospodarstw. Fabryka jest pędzoną siłą wodną. 2 turbiny wodne wytwarzają za pomocą prądnicy – prąd elektryczny, który rozsyła się do różnych oddziałów, gdzie pracuje 15 oddzielnych silników elektrycznych o łącznej mocy, przeszło 120 koni mechanicznych. Prócz powyższej siły zapędowej ma fabryka możność pędzenia prądem miejskim, jak również własną zapasową lokomobilą. Fabryka zatrudnia obecnie przeszło 150 robotników i pracuje bez przerwy, pomimo ciężkich ogólnych warunków rynkowych, bez redukcji czasu roboczego. W roku 1920 przy niemieckim zarządzie fabryka wyprodukowała: nowych maszyn 1221 szt. i 114 ton odlewu przy 103 robotnikach, roku 1921 maszyn 1876 szt i 373 ton odlewu przy 130 robotnikach, w roku 1922 maszyn 2290 szt i 400 ton odlewu przy 145 robotnikach.

Jak widzimy liczba robotników (przeciętna) stale wzrasta. Dążeniem dyrekcji fabryki jest, przez wprowadzenie technicznych ulepszeń (produkcja serjami, zamienność części, zmiany konstrukcyjne) wydać na rynek celowo zbudowane i solidne maszyny, a przytem, przez obniżenie kosztów produkcji udostępnić je rzeszom nabywców.
Słowo Pomorskie październik 1923 r.
Widok z lotu ptaka – lata międzywojenne

i w 2007 r.